У адзін суботні жнівеньскі дзень Беларусь ажывае, бо людзі раз'язджаюцца па краіне, каб дакрануцца да спадчыны. Хтосьці едзе паглядзець на архітэктурныя каштоўнасці, для кагосьці прыродная спадчына ў прыярытэце, а ёсць і тыя, хто нават і не здагадваецца, наколькі блізка яны дакранаюцца да культурных каштоўнасцей!

Пазл складаецца з 15 сітуацый, ці ўзаемадносін чалавека са спадчынай. За кожнай сітуацыяй хаваецца свая гісторыя з умоўнымі ці сапраўднымі персанажамі. Сітуацыі абраны з пункта гледжання папулярнасці, каштоўнасцей і асяроддзя, вакол якога здараецца дзеянне.
Сярожа ў жніўні не думае пра спадчыну: сезон, трэба сабраць усё збожжа і зарабіць грошай! А як скончыцца сезон, то тады і павандруем. На восень з сям'ёй ужо запланавалі вандроўку на Браслаўскія азёры, а там і прыгожыя касцёлы ў Лучаі, Відзах ды Слабодцы!
Іра нарэшце прыехала ў Гродны ды адразу па месцам "must-see". А ў парку ля Каложскай царквы вавёркі скачуць. Праходзіць міма нельга, асабліва калі ў цябе арэхаў поўныя кішэні. Вавёркі сілкуюцца, а Іру далей чакае Фарны касцёл.
Жнівеньскі вечар - файны час, каб асвяжыць усё тое, што ляжыць у куфры. Аўдоцця Мікіцічна вешае свае дываны ды посцілкі ля хаты. Адны скажуць, што баба Аўдоцця парадкі наводзіць, а іншыя — што выставу робіць. Дзіва, але ж тут кожны будзе мець рацыю!
Алена заахвоцілася гарамі і хайкінгам, таму план на суботу — узяць сваю першую вышыню. Мэта — гара Дзяржынская, найвышэйшы пункт у Беларусі. Не Эверэст, але для пачатку тое, што трэба!
СЮЖЭТЫ
У Нясвіж прыехаў школьны аўтобус з дзецьмі з летняга лагера. Сярод іх школьніца Наста, якая з кожнай вандроўкі прывозіць магніты. Дзеці панура ідуць у бок замка, а Наста ўжо ляціць да сувенірных лавак. Няма магніта — не наведала месца!
Раман прыехаў у Пінск не першы раз, але заўсёды з задавальненнем ідзе на цеплаход па Піне. Вото прайшлі пад мостам, і перад Раманам — кляштар францысканцаў, які высоўваецца з-за зеляніны ўздоўж ракі. "Дык гэта ж візітоўка Пінска!". Раман ужо глядзіць на кляштар праз аб'ектыў фотапарата.
Як добрае жнівеньскае надвор'е, то Алесь кожныя выхадныя выязджае на пленэры. Гэтым разам — Гервяты, і трэба было прыехаць як мага раней, каб памаляваць без тлуму турыстаў!
Спадар Бабровіч - гэты мясцовы гід. Хто не прыйдзе ў Бабруйску, дык усе да яго. Шпацыр па Бабруйску Бабровіч пачаў з драўлянай архітэктуры і габрэйскай спадчыны. Кажа: "Не толькі людзі мігруюць, але шчэ і дамы. Гэты вось прыехаў з Прыбалтыкі!"
Хлапчук Антось ніколі раней не сустракаў дзікіх жывёл, таму прыехаў у Белавежскую пушчу, каб пабачыць іх на ўласныя вочы. Сеў Антось на камень, а тыя ўзялі ды і абляпілі яго з розных бакоў. Цяпер Антось як з мемаў сышоў!
Арцём прыехаў у Дзітву разам з групаю ахвотных, каб пакатацца па вузкакалейцы. Людзей назбіралася зашмат, таму яны як на індыйскіх цягніках: нават з вагонаў высоўваюцца. А турысты яшчэ і задаволеныя, бо вагон не звычайны, а так званы "вагон-сталовая"!
Для Віктара Пятровіча ліхтары на Савецкай ужо як дзеці: даглядаеш і падхарчоўваеш іх, каб зіхацелі. Кожны такі рытуал збірае натоўп людзей: адны відэа здымаюць, іншыя чакаюць ліхтаршчыка, каб зрабіць сумеснае фота.
Зміцер адсачыў па трэкеры, што вялікі арлец Велута ўжо прыляцеў у Чучавіцкі лес. Таму планы на гэтую суботу пэўна вызначыліся. Некалькі гадзін чакання — і Змітру пашчасціла: птушка на месцы. Здымак зроблены — можна насалоджвацца краявідамі!
Непадрыхтаваныя да балатоў, Мікола, Уладзь і Воля прыехалі ў Ельню. Шмат расказваюць, як балота ўцягвае да сябе, то Воля і вырашыла праверыць. Журавель гаруе, хлопцы ратуюць, але ж праверылі — балаты зацягваюць!
Андрусь кожную суботу ездзіць на ровары. Па драўляных падвесных мастах ехаць боязна, але вось у Мастах — тое, што трэба! Тым больш, што ён самы доўгі падвесны мост у Беларусі. Унізе бяжыць Нёман, наверсе едзе Андрусь на сваім Bianchi!
Сяржук і Ганна не паспелі ўвесну на разводдзе рэк, таму вырашылі дачакацца, калі Палессе падтопіцца пасля летніх даждоў. Човен толькі і паспявае мінаць магутныя дубы. Ганна задавольнена усклікае: "Нарэшце, я на моры!", а буслу толькі за шчасце бачыць задаволеных людзей.
СЮЖЭТЫ
Сярожа ў жніўні не думае пра спадчыну: сезон, трэба сабраць усё збожжа і зарабіць грошай! А як скончыцца сезон, то тады і павандруем. На восень з сям'ёй ужо запланавалі вандроўку на Браслаўскія азёры, а там і прыгожыя касцёлы ў Лучаі, Відзах ды Слабодцы!
Іра нарэшце прыехала ў Гродны ды адразу па месцах "must-see". А ў парку ля Каложскай царквы вавёркі скачуць. Праходзіць міма нельга, асабліва калі ў цябе арэхаў поўныя кішэні. Вавёркі сілкуюцца, а Іру далей чакае Фарны касцёл.
Жнівеньскі вечар - файны час, каб асвяжыць усё тое, што ляжыць у куфры. Аўдоцця Мікіцічна вешае свае дываны ды посцілкі ля хаты. Адны скажуць, што баба Аўдоцця парадкі наводзіць, а іншыя — што выставу робіць. Дзіва, але ж тут кожны будзе мець рацыю!
Алена заахвоцілася гарамі і хайкінгам, таму план на суботу — узяць сваю першую вышыню. Мэта — гара Дзяржынская, найвышэйшы пункт у Беларусі. Не Эверэст, але для пачатку тое, што трэба!
У Нясвіж прыехаў школьны аўтобус з дзецьмі з летняга лагера. Сярод іх школьніца Наста, якая з кожнай вандроўкі прывозіць магніты. Дзеці панура ідуць у бок замка, а Наста ўжо ляціць да сувенірных лавак. Няма магніта - не наведала месца!
Раман прыехаў у Пінск не першы раз, але заўсёды з задавальненнем ідзе на цеплаход па Піне. Вото прайшлі пад мостом і перад Раманам кляштар францысканцаў, які высоўваецца з-за зеляніны ўздоўж ракі. "Дык гэта ж візітоўка Пінска!". Раман ужо глядзіць на кляштар праз аб'ектыў фотапарата.
Як добрае жнівеньскае надвор'е, то Алесь кожныя выхадныя выязджае на пленэры. Гэтым разам — Гервяты, і трэба было прыехаць як мага раней, каб памаляваць без тлуму турыстаў!
Спадар Бабровіч — гэты мясцовы гід. Хто не прыйдзе ў Бабруйску, дык усе да яго. Шпацыр па Бабруйску Бабровіч пачаў з драўлянай архітэктуры і габрэйскай спадчыны. Кажа: "Не толькі людзі мігруюць, але шчэ і дамы. Гэты вось прыехаў з Прыбалтыкі!"
Хлапчук Антось ніколі раней не сустракаў дзікіх жывёл, таму прыехаў у Белавежскую пушчу, каб пабачыць іх на ўласныя вочы. Сеў Антось на камень, а тыя ўзялі ды і абляпілі яго з розных бакоў. Цяпер Антось як з мемаў сышоў!
Арцём прыехаў у Дзітву разам з групаю ахвотных, каб пакатацца па вузкакалейцы. Людзей назбіралася зашмат, таму яны як на індыйскіх цягніках: нават з вагонаў высоўваюцца. А турысты яшчэ і задаволеныя, бо вагон не звычайны, а так званы "вагон-сталовая"!
Для Віктара Пятровіча ліхтары на Савецкай ужо як дзеці: даглядаеш і падхарчоўваеш іх, каб зіхацелі. Кожны такі рытуал збірае натоўп людзей: адны відэа здымаюць, іншыя чакаюць ліхтаршчыка, каб зрабіць сумеснае фота.
Зміцер адсачыў па трэкеры, што вялікі арлец Велута ўжо прыляцеў у Чучавіцкі лес. Таму планы на гэтую суботу пэўна вызначыліся. Некалькі гадзін чакання — і Змітру пашчасціла: птушка на месцы. Здымак зроблены — можна насалоджвацца краявідамі!
Непадрыхтаваныя да балатоў, Мікола, Уладзь і Воля прыехалі ў Ельню. Шмат расказваюць, як балота ўцягвае да сябе, то Воля і вырашыла праверыць. Журавель гаруе, хлопцы ратуюць, але ж праверылі — балаты зацягваюць!
Андрусь кожную суботу ездзіць на ровары. Па драўляных падвесных мастах ехаць боязна, але вось у Мастах — тое, што трэба! Тым больш, што ён самы доўгі падвесны мост у Беларусі. Унізе бяжыць Нёман, наверсе едзе Андрусь на сваім Bianchi!
Сяржук і Ганна не паспелі ўвесну на разводдзе рэк, таму вырашылі дачакацца, калі Палессе падтопіцца пасля летніх даждоў. Човен толькі і паспявае мінаць магутныя дубы. Ганна задавольнена усклікае, "нарэшце, я на моры!", а буслу толькі за шчасце бачыць задаволенных людзей.
ДЗЕНЬ З ЖЫЦЦЯ СПАДЧЫНЫ
ДЗЕНЬ З ЖЫЦЦЯ СПАДЧЫНЫ
ДЗЕНЬ З ЖЫЦЦЯ СПАДЧЫНЫ
ДЗЕНЬ З ЖЫЦЦЯ СПАДЧЫНЫ
ДЗЕНЬ З ЖЫЦЦЯ СПАДЧЫНЫ
ДЗЕНЬ З ЖЫЦЦЯ СПАДЧЫНЫ
памер, см
42х57
колькасць элементаў
500
Каб час са складанкаю прайшоў больш утульна і прыемна, шчыра раім уключыць на фон беларускі падкаст-аўдыёперадачу "Чырвоны кут". Гэты падкаст быццам прыемнае вечаровае радыё ў машыне, альбо цёплы голас з радыё-кропкі ў хаце прабабулі.
Каб час са складанкаю прайшоў больш утульна і прыемна, шчыра раім уключыць на фон беларускі падкаст-аўдыёперадачу "Чырвоны кут". Гэты падкаст быццам прыемнае вечаровае радыё ў машыне, альбо цёплы голас з радыё-кропкі ў хаце прабабулі.
памер, см
42х57
колькасць элементаў
500
🔒 Набыць складанку ў Беларусі
Калі патрэбна дастаўка ў іншыя краіны, скарыстайцеся найбольш зручным спосабам вышэй.
ідэя — Рома Клеўжыц,
ілюстрацыі — Міця Післяк,
дызайн сайта — Макс Ашуркевіч,

партнёр праекта - Gutenberg Publisher
Made on
Tilda