Увесну 1937 года ад следчага ўжонда Палескага ваяводства накіроўваецца ліст да павятовых камендатур: знахары нясуць пагрозу грамадству, трэба іх узяць у распрацоўку. Разбіраемся, што стала падставаю, як складаліся "спісы" і што са знахарамі ў Чучавіцкім краі.
Такім чынам для каардынацыі барацьбы са знахарамі да 3 ліпеня 1937 года неабходна сабраць і даслаць у следчы ўжонд карткі на ўсіх знахараў, якія жывуць на пэўных тэрыторыях ваяводства. Пры чым паведамляецца, што ў "катэгорыі зланчыства" неабходна адзначаць "знахар-махляр". Кожную картку неаобходна суправадзіць асабістым фотаздымкам. Фатаграфаваць знахараў трэба не ўлічваючы ўзрост кожнага. Пры тым адзначаецца, што ўзрост у знахарстве мае вялікі сэнс, бо чым знахар старэй, тым больш яму вераць, адпаведна тым лягчэй яму падмануць чалавека.
У 1937 годзе ў Лунінецкім павеце працавала 19 паліцэйскіх пастарункаў.
Паведамляю, што на дадзены момант атрымана інфармацыя па 90 знахарах ад 14 пастарункаў. Ад пяці астатніх пастарунках звестак яшчэ не атрымаў, аднак, спадзяюся, што яны агулам дадуць звесткі па яшчэ 30 людзях.
Такая вялікая колькасць знахараў тлумачыцца адсутнасцю лекараў, вецерынараў, фельчараў і акушэрак, а ісці да тых лекараў, якія зараз ёсць, беднае насельніцтва не можа, бо няма грошаў, каб аплаціць паслугі.
Для таго, каб адфатаграфаваць усіх знахраў просьба даслаць 5 тузінаў стужкі.
На дадзены момант маем толькі 12 стужак на гэтую справу.
Найбольш папулярныя знахары Лунінецкага павета 1937 года:
(па версіі каменданта Антонія Бонка і выканаўцы абавязкаў каменданта Лявона Тычынскага)
- Бако Алімпія
- Кулініч Марыя
- Мяснік Хайя
- Нагорны Мікіта
- Дунец Настасся
- Качановіч Міхаіл
- Герасімовіч Хведар
- Міладоўскі Адам
- Вінік Кандрат
- Занько Лукаш
- Жалезная Пелагія
- Сіліцкая Стэфанія
- Комар Сцяпан
Прыкладаю спіс так званых "шэптакоў", якія жывуць на тэрыторыі тутэйшага пастарунка, а таксама дакладаю, што знахараў на гэтай тэрыторыі няма.
Вацлаў Сасноўскі нарадзіўся 23 лістапада 1893 года ў горадзе Жаркі Сілезскага ваяводства. Бацькі - Людвік і Юзэфа з дому Сакарскіх. Спачатаку працаваў паліцыянтам у Лунінцы, а ў 1928 годзе стаў камендантам паліцэйскага пастарунку ў Чучавічках.
У Чучавічы да яго пераехала і сям'я: жонка Сабіна, дачка Ядвіга і тры сыны. Жылі ў вёсцы да 1939 года. Пры нападзе савецкай улады ў 1939 годзе разам з іншымі паліцыянтам і войскам аховы меж з'ехаў у невядомым накірунку. Далейшы яго лёс невядомы.
Крыніца: дачка Вацлава Ядвіга / https://cmentarz.wroclaw.pl/?p=542
Выкарыстанне матэрыяла дазваляецца пры ўмове наяўнасці актыўнай гіперспасылкі на vandra.by у першым абзацы.